Na de 1e nederlaag van vorige week, slaagde het 1e team er opnieuw niet in om met de ploeg te winnen... Dit was al meer dan 1 jaar niet meer gebeurd. Is het de druk van de titel??? Eigenlijk niet. Wel is het zo dat we voor de 2e keer op rij niet tegen de 'normale' ploeg van de heenronde moesten spelen. Recrean Jewels versterkte zich dit keer met Karl Dubois, oude rots, toch nog steeds in de branding.
Vermits Pascal wat later kwam (net genaaid aan de linkerhand), begon Tantie als eerste. Hij speelde tegen Serge, ook wel 'Search' voor de vrienden... Gregory weet als geen ander hoe hij de racketlonner moet aanpakken en liet hem dan ook nooit in z'n spel komen. Een eenvoudige 9-1, 9-2 en 9-5 was het resultaat. Goed begonnen!
Vemits we Pascal zo lang mogelijk lieten rusten was het de beurt aan Bart. In de eerste set tegen Loïc, rijzende ster in Oudenaarde, wist Bart niet van welk hout pijlen maken. 0-9 voor het goed en wel begonnen was. Ervan overtuigd dat er meer in zat begon Bart aan de 2e set. Het niveau ging omhoog, net als de hartslag van Bart, die duidelijk meer moest lopen dan Loïc. Het waren spannende en lange rallies, maar het jonge geweld trok net iets vaker aan het langste eind, 8-10. 3e set van hetzelfde laken een broek, 7-9 voor Loïc. 1-1, nu moest Pascal echt wel het plein op!
En die had duidelijk z'n dagje niet, al moet het gezegd, Tim speelde wel solide... Was het z'n hand, of was het iets anders, Pascal vond z'n gewone niveau niet terug (won vroeger wel regelmatig van Tim). 3 sets later stonden we met de ploeg 1-2 achter. Gelijkspel was het hoogst haalbare en daar moest Wouter maar weer eens voor zorgen...
Gebrand, gebeten en zoals ze vanouds talrijke duels uitvochten, vond Wout onmiddellijk z'n niveau en z'n sterke volley terug. Hij had duidelijk geen moeite met de B2. Het werd een simpele 9-6, 9-0 en 9-5!
Gemengde gevoelens maakten zich van ons meester, iedereen een beetje op zoek naar z'n eigen waarheid en naar de ambitie voor volgend seizoen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten